„Zonder de Baileybruggen zouden we de oorlog niet hebben gewonnen.“
Dit werd gezegd door de Britse veldmaarschalk Bernard Montgomery (1887-1976). Op 23 maart 1945 voerde hij het bevel over „Operatie Plunder“, waarbij de geallieerden overstaken naar de rechteroever van de Rijn. De aanvoer van troepen en voertuigen voor de verdere opmars vond plaats via Baileybruggen. Alleen al in Rees bouwden de pioniers van de „Royal Engineers“ tot mei 1945 zeven bruggen, waaronder met 1.517 km de langste Baileybrug van de Tweede Wereldoorlog.
De ingenieur Donald Bailey (1901-1985) ontwikkelde een „modulair systeem“ van geprefabriceerde stalen frames en balken. Met bouten en splitpennen konden alle onderdelen snel en eenvoudig worden aangesloten. Op brede rivieren, zoals de Rijn, ondersteunden drijvende pontons meestal de constructie.
Het hier tentoongestelde element van een Baileybrug werd in augustus 2022 door Thijs van Dooren en helpers teruggevonden op de rechter oever van de Rijn bij Rees. Het is in Nederland gerestaureerd en geschilderd. Een bijzonder kenmerk van dit Bailey-frame zijn de vier elementen met weerhaken, die sinds 1945 zijn blijven steken in de oever van de Rijn. Als anker heeft het hier tentoongestelde deel de eigenlijke Baileybrug veiliggesteld.